Vandaag ( 5 april 2006) heb ik mijn allerliefste Tess moeten laten inslapen. En daarna heb ik haar laten cremeren. Tess is dus een ex dinfondsmonster, vraag dat maar eens aan Anita hoe ze was, zo vind ik nooit een hond meer.
Ik mis haar nu al maar ik moest haar laten gaan want ze was gewoon op.
Ze is 13 jaar geworden waarvan ze 7 gelukkige jaren hier heeft gekend. Ze was echt MIJN hond, we waren een span zoals je kunt lezen in mijn verhaal. Nu is mijn vraag (suggestie): Is het mogelijk van op de dinfonds-site een apart plekje te reserveren voor ex dinfondshonden die overleden zijn en waar de baasjes een paar woorden over willen neerschrijven en een paar foto’s erbij plaatsen? In aparte mail een paar foto’s van Tess en eentje van de urne.

Heb een speciaal handgemaakt exemplaar uitgezocht waarvan er op de hele wereld geen tweede hetzelfde te vinden is omdat Tess ook heel speciaal voor mij was. Groetjes, Een zeer ongelukkige Aleida dat ze haar beste vriendin kwijt is, maar die zich wel goed voelt bij de beslissing die ze genomen heeft. Hieronder het gedichtje dat special voor tess is gemaakt door Aleida.

 

 

 

Tess 8 maart 1993 – 5 april 2006

Lieve Tess,
Geheel onverwacht via het DIN-Fonds kwam jij in mijn leven en kon ik je al mijn liefde en goede
zorgen geven.
Wij samen hebben toch veel meegemaakt maar we zijn er( ook alweer samen ) door geraakt.
Iedere dag dat praten tegen mij dat maakte me juist zo blij.
Jouw geblaf klonk in mijn oren als muziek, echt Tess…op dat gebied was je gewoon uniek!!
Nu ben je er niet meer en dat doet toch zo’n zeer.
In mijn gedachten zijn we bij elkaar maar dit verlies valt zo zwaar.
Jouw urne staat hier in de kast en ik neem ze iedere dag een paar keer vast.
Ik zal jou NOOIT vergeten liefste Tess, dit mag je weten.
Ik heb je begeleid tot aan de regenboogbrug-poort, het laatste wat ik voor je kon doen en dat is zoals het hoort.
Daar word je nu weer fit en gezond
TESS JE BENT EN BLIJFT EEN WERELDHOND!!!!!