DIN-fonds
, opgericht op 19 januari 1980.
Veel jaren had ik in het toenmalige bestuur gevraagd om de oprichting van een fonds binnen de vereniging voor herplaatsing.Mijn mening was en is nog steeds dat elke rasvereniging zich niet alleen in moet zetten voor zijn mooie honden maar even goed verantwoording behoort te nemen voor de minder mooie of in veel gevallen minder goed terechtgekomen dieren.
Onder het voorzitterschap van de heer G. Eerdmans werd toestemming verleend voor de oprichting van het DIN-fonds maar er mocht geen geld voor uit de verenigingskas komen. Het DIN-fonds moest en moet nog steeds volledig zelfstandig haar financiële middelen verzorgen.
Samen met de heer Henne Hennis en mevrouw Ans Ong is het DIN-fonds toen van start gegaan. Nu kende ik de toenmalige directeur van de aardewerk fabriek Villeroy en Boch in Luxemburg. Bij hem mochten we een lading 2e en 3e keus aardewerk halen voor een heel schappelijk prijsje.
De heer Hennis die toentertijd de penningmeester binnen de DIN-fondscommissie was, was in het bezit van een grote stationwagen en samen zijn we naar Luxemburg gereden waar we de auto tot de nok toe volgeladen hebben.
Vervolgens werden de zolders en schuren opgeruimd, boeken verzameld en werden er door de betrokkenen zelf creatieve dingen gemaakt. Na de eerste verkoop van deze spullen was de winst ca. Hfl 400,– a Hfl 500,-.
Samen met de donaties van leden en geïnteresseerden is toen een streefkapitaaltje vergaard wat op een bankrekening vastgezet kon worden. 
Zo was er ook jaarlijks een heel klein vast bedrag aan rente wat voor de opvang van de honden gebruikt kon worden.
Inmiddels draait het DIN-fonds dus alweer 25 jaar en nog altijd met een stel heel enthousiaste medewerkers, mede
dankzij de steun van heel veel leden en betrokken mensen.
In de loop der jaren zijn er inmiddels al heel wat honden herplaatst. U ziet dus, het is een dankbaar werk.
Vermelden wil ik nog wel graag die DIN-fonds medewerkers die ons tijdens hun medewerking zijn ontvallen door overlijden:
Dat is de heer Hennis, bestuursmedewerker van het DIN-fonds.
En een grote leegte is er achtergebleven door het recente overlijden van mevrouw Ellen Tates in 2003, zij was sinds vele jaren voorzitter van de commissie.
Ik spreek de wens uit dat het DIN-fonds nog jarenlang kan zorgen voor de verschoppelingetjes en minder fortuinlijke 
honden en dat er genoeg enthousiaste medewerkers zullen blijven om dit mooie werk voort te zetten.
Helaas ben ik niet veel meer aanwezig op al die evenementen die er georganiseerd worden. De reden hiervoor is dat mijn man de ziekte van
Alzheimer heeft wat het voor mij onmogelijk maakt om van huis te gaan zonder maatregelen te treffen. Het gaat mij zeer aan het hart dat ik het vaak niet meer bij kan wonen, maar in gedachten volg ik het allemaal!
Met vriendelijke groet, J.P. Huisman-Vos
Met vriendelijke dank aan mevrouw J.P. Huisman-Vos voor het schrijven van dit stukje “Geschiedenis”. Het geheel wordt opgevrolijkt met plaatjes uit “de oude doos”.
_____________________________________________________________________________________________________________________
_________
Juli 2016
We hebben het trieste nieuws ontvangen, dat Mevrouw Annie Huisman – Vos vrijdag 8 juli 2016 op 88 jarige leeftijd is overleden.
Mevrouw Huisman was één van de oprichters van het Dalmatiër In Nood Fonds en ere lid van de N.C.D.H.
We zijn dankbaar voor de grote betekenis, die zij heeft gehad voor dé Dalmatische hond in Nood. Dankzij haar vastberadenheid en inzet, hebben vele Dalmatische honden een fijn nieuw thuis gevonden. We hopen dit goede voorbeeld nog vele jaren voort te zetten, voor het welzijn van onze dierbare Dalmatische hond.
______________________________________________________________________________________________________________________________